เมื่อก่อนนั้นมีบ้านหลังหนึ่งอยู่กันสองตายาย เวลาที่ตายายไหว้พระเจ้าก็สวดเสียงดัง คนอยู่บ้านใกล้ก็รำคาญ มีอยู่วันหนึ่งข้างบ้านเกิดทนเสียงดังไม่ไหวก็เลยไปขโมยหัวโขนมา แต่งตัวแล้วแอบย่องๆ ขึ้นหลังคา อยู่ตรงข้างบนสองเฒ่านั้น คนเฒ่าทั้งสองก็เห็นเข้า
พอดี เกิดความตกใจแล้วก็มาไหว้พระและหันมาไหว้เทวดาปลอมเอ่ยถามว่า
“โอ พ่อเจ้าเทวดา ลงมาทำไมแถวนี้”
“เราอยู่ข้างบนสวรรค์นั้นก็รู้สึกร้อนใจ เพราะว่าได้ยินเสียงของเจ้าทั้งสองคนนั้นสวดมนต์เสียงดังไปถึงสวรรค์ เจ้าสองคนนี้มีบุญมากพอแล้ว ไม่สมควรที่จะอยู่บนโลกแล้วเพราะบุญเจ้าสองคนนะมากพอ เราก็เลยจะลงรับเอาตัวของเจ้าไป ไปได้แล้วถึงเวลาไปแล้ว”
ตาก็แอบสะกิดข้างยายและกระซิบถาม
“จะไปไหมแม่มึง?”
“ไม่ ข้ายังไม่อยากไปนะพ่อมึง”
“แม่มึงไม่ไปแล้วข้าจะไปกับใครละ จะทำไงดี”
“งั้นพ่อมึงก็ถามเทวดาดูลิ”
ฝ่ายตาก็ถามเทวดาปลอมไปว่า
“ท่านเทวดา เรายังไม่อยากไปนะ ลูกเราก็หลายคนอยู่นะ”
“หากเจ้ายังไม่อยากไป ต่อไปก็อย่าไหว้พระเสียงดังนะ”
ตั้งแต่วันนั้นมาสองตายายก็เลยไหว้พระเงียบกริบ
