นานมาแล้วในป่านี้ ช้างและเสือโคร่งมีเรื่องราวแตกต่างกัน แต่สองสัตว์นี้มีช่วงเวลาที่สงบสุขได้ด้วยกัน เดิมช้างและเสือโคร่งไม่เคยสนิทกัน แต่มีวันหนึ่งเหตุการณ์สุดพิเศษเกิดขึ้น…
ในสายลมค่ำคืนของป่านี้ เมื่อดวงจันทร์ส่องสว่างและเติมแสงให้กับพื้นป่า ช้างและเสือโคร่งมาพบกันอย่างบอกเล่าเป็นนิทาน ทั้งสองสัตว์กำลังเดินเข้าสู่ป่าลึกเพื่อหาอาหาร เริ่มต้นด้วยช้างที่เดินอยู่บนถนนหินแห่งนี้
“สวัสดีครับ, เพื่อนช้าง,” เสือโคร่งพูดอย่างสง่างามเมื่อมองเห็นช้างกำลังเดินเข้ามาในป่า.
“สวัสดีครับ, เสือโคร่ง,” ช้างตอบกลับด้วยความสง่างามเช่นกัน “มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”
“ไม่มีอะไรเลย,” เสือโคร่งตอบอย่างอ่อนโยน “แต่ฉันเพียงแค่อยากที่จะทักทายและสอบถามเกี่ยวกับวันของเธอวันนี้มาบ้าง”
“ขอบคุณมากครับ,” ช้างตอบกลับ “วันนี้ฉันมีวันที่น่ารำคาญมาก ฉันต้องเดินทางไปยังบริเวณอุทยานแห่งนึง เพื่อหาน้ำให้กับเพื่อนร่วมทีมของฉัน แต่ถนนที่ฉันเดินอยู่ถูกขัดจังหวะด้วยต้นไม้ที่โผล่ออกมา ฉันพยายามหลบเอาตัวรอด แต่สิ่งเหล่านั้นมีขนาดใหญ่มากและรุนแรงมากเกินไป”
“เข้าใจเลย,” เสือโคร่งพูดอย่างเห็นใจ “ฉันสามารถช่วยเหลือเธอได้หรือเปล่า?”
“ถ้าเธอสามารถช่วยได้จริงๆ ฉันจะขอบคุณอย่างมาก,” ช้างตอบกลับด้วยความหวัง.
เสือโคร่งหันไปมองรอบ และเห็นว่าต้นไม้ที่ขัดจังหวะกำลังพุ่งออกมาจากดินอย่างเต็มที่ โดยอยู่ใกล้ที่เสียบของถนน.
“มีวิธีเดียวที่ฉันคิดว่าจะช่วยเธอได้,” เสือโคร่งพูดอย่างตั้งใจ “ฉันจะใช้ความแข็งแรงของฉันในการผลักถอนต้นไม้เหล่านั้นออกไปจากถนน และช่วยให้เธอเดินผ่านไปได้”
“จริงหรือเปล่า?” ช้างพูดอย่างไม่เชื่อถือ “ฉันคิดว่ามันยากมาก”
“ฉันจะลองทำ,” เสือโคร่งพูดอย่างมั่นใจ “และถ้าฉันทำไม่ได้ ก็ยังมีเวลาให้เธอหาทางเดินที่ปลอดภัยให้ได้อีก”
