นานมาแล้วในหมู่บ้านสีสันที่แสนอบอุ่น มีเด็กน้อยชื่อมาลีที่มีหัวใจน่ารักและอารมณ์ร่าเริงตลอดเวลา มาลีชอบที่จะเล่นและทำให้คนรอบข้างมีความสุข แต่คุณย่าของเธอไม่ค่อยชอบมาลีมากนัก และมักจะตีเธอให้รู้สึกไม่ดีทุกครั้งที่มีโอกาส
คุณย่าใจร้ายเธอมีท่าทีจะตีและตำหนิมาลีอยู่เสมอ ไม่ว่ามาลีจะทำอะไรก็ตาม เธอจะถูกตำหนิตลอด มาลีก็ต้องพบกับคำพูดที่ทำให้หัวใจเธอเจ็บจนกระทั่งรู้สึกไม่สบาย
มาลีเคยคิดว่าเธอจะสามารถทำให้ย่าประทับใจได้ แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามขนานนาม หรือทำอะไรก็ตาม เธอก็ยังถูกตำหนิตลอดเวลา นับวันมาลีก็รู้สึกเหนื่อยและไม่สบายใจจากการถูกตำหนิโดยคนที่คาดหวังว่าจะเป็นคนดี
วันหนึ่งมาลีไม่อยากที่จะอยู่ที่บ้านอีกต่อไป มีความหวังที่จะหาสถานที่ที่มีคนที่เข้าใจและรักเธออย่างแท้จริง มาลีเริ่มตัดสินใจที่จะหนีออกไปเดินทางตามหาความสุขของตัวเอง เธอเดินทางไปที่หมู่บ้านอื่น ๆ และพบกับคนที่น่ารักและเข้าใจเธอ ทุกคนยังชวนมาลีร้อง เล่น เต้นร่วมกันอย่างสนุกสนาน มาลีรู้สึกว่าเธอได้รับความยอมรับและรักจากคนรอบข้างแล้ว
พอนานเข้า มาลีคิดถึงคนรักที่บ้าน แต่เธอรู้ว่าการออกไปตามหาความสุขของตัวเองคือการที่ถูกต้องที่สุด และในสิ่งที่เธอค้นพบ มาลีหามีความสุขมากขึ้น และไม่ต้องได้ยินคำตำหนิที่ทำให้เธอเจ็บใจ
นิทานนี้สอนให้รู้ว่า การหาความสุขของเราเองนั้นสำคัญ แม้ว่าบางครั้งเราจะพบว่าความสุขนั้นไม่อยู่ที่บ้าน แต่อยู่ที่ที่เรารักและเข้าใจเรามากที่สุด
