นิทานเรื่องโจรกับขุมทรัพย์

ในวันหนึ่ง โจรชื่อ "แม็คคี" คนหนึ่งที่มีความกล้าที่จะขึ้นป่าสุดนรกของนักผจญภัย เมื่อได้ยินเสียงเลื่องลือเกี่ยวกับขุมทรัพย์ที่ภูเขาสูง ทำให้เขาไม่สามารถปล่อยมือที่จะไปสืบค้นได้


นานมาแล้วในป่าอันกว้างไกล มีขุมทรัพย์ซึ่งถูกซ่อนอยู่ในสังเวียนของภูเขาสูง ทุกคนในหมู่บ้านใกล้เคียงเคยยินข่าวเก่าเกี่ยวกับขุมทรัพย์นี้ แต่ไม่มีใครกล้าท้าทายเพราะถูกอำนาจเวทมนตร์ของป่านั้นทำลาย

ในวันหนึ่ง โจรชื่อ “แม็คคี” คนหนึ่งที่มีความกล้าที่จะขึ้นป่าสุดนรกของนักผจญภัย เมื่อได้ยินเสียงเลื่องลือเกี่ยวกับขุมทรัพย์ที่ภูเขาสูง ทำให้เขาไม่สามารถปล่อยมือที่จะไปสืบค้นได้

แม็คคีเริ่มการเดินทางอันมืดมัวไปที่ภูเขาสูง และหลงไหลเข้าไปในป่าที่เป็นป่าแสนมืดที่ไม่เคยได้ยินถึงมาก่อน ภูเขาเต็มไปด้วยอุปสรรคและท้าทาย แต่แม็คคีไม่เคยตามหาขุมทรัพย์ไหนแล้วก็ถอนตัว ทั้งๆ ที่กลัวและตื่นตาตื่นใจ

สุดท้ายก็พบขุมทรัพย์ มีเสียงเพลงเสียงดนตรีมีดังออกมาจากในนั้น แม็คคีรู้สึกตื่นเต้นมาก แต่ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงพูดดังขึ้งซึ่งเป็นเสียงของเจ้าขุมทรัพย์

“ข้าอนุญาตโจรหยิบเพียงแค่เพชรเท่านั้น” แม็คคีนึกนานและจึงทำตามคำสั่งโดยจับมาเพชรเม็ดเดียว แต่เขาก็ไม่สามารถทนความโลภมากของตัวเองได้ แม็คคีโกรธและหยิบทองและเงินไปด้วย

“ข้าอนุญาตโจรหยิบเพียงแค่เพชรเท่านั้น แล้วทำไมเจ้าถึงถือเงินและทองไปด้วย?” ขุมทรัพย์ตื่นขึ้นและกำลังโกรธอย่างมาก

ตำนานได้สืบต่อไปว่าแม็คคีถูกลงโทษด้วยการถูกทำให้กลายเป็นนกขี้เรื้อนในป่าแห่งนี้ตลอดกาล นี่คือราคาที่เขาต้องจ่ายในความโลภของตัวเอง