นิทานเรื่องน้ำผึ้งหยดสุดท้าย

นานมาแล้วในป่าหนึ่ง มีขวดน้ำผึ้งที่วางอยู่ใต้ต้นไม้ น้ำผึ้งในขวดมีสีทองและกลิ่นหอมหวานอ่อนๆ ที่ทำให้สัตว์ทุกชนิดที่รู้จักกลายเป็นคนหลงรัก

นานมาแล้วในป่าหนึ่ง มีขวดน้ำผึ้งที่วางอยู่ใต้ต้นไม้ น้ำผึ้งในขวดมีสีทองและกลิ่นหอมหวานอ่อนๆ ที่ทำให้สัตว์ทุกชนิดที่รู้จักกลายเป็นคนหลงรัก

ในหนึ่งวัน มีมดและแมลงต่าง ๆ ย่องมาที่รอบขวดน้ำผึ้ง ความหอมหวานของน้ำผึ้งทำให้พวกมันไม่สามารถต้านทานได้ แต่ขวดน้ำผึ้งนี้มีน้ำผึ้งเพียงหยดเดียวที่ขึ้นชื่อว่า “น้ำผึ้งหยดสุดท้าย” น้ำผึ้งที่มีความหวานอันเข้มข้นและสุดยอด พวกมดและแมลงเริ่มแย่งกันเพื่อได้น้ำผึ้งจากขวดน้ำผึ้งนี้ ทุกคนพยายามอย่างมาก เป็นการแข่งขันกันเพื่อดูดน้ำผึ้งหยดสุดท้าย

ในขณะที่การแย่งกันกำลังรุนแรง มีแมลงตัวหนึ่งที่ไม่เข้าร่วมสงครามนี้ มันชื่อ “แมลงสีฟ้า” มันไม่สนใจการแย่งชิงน้ำผึ้งหยดสุดท้าย แมลงสีฟ้าวิ่งเข้าไปในขวดน้ำผึ้ง แต่มันไม่ไปแย่งกันเลย มันวิ่งเข้าไปคิดว่าจะได้กินน้ำผึ้งอย่างอร่อย ในขณะนั้นปีกของแมลงสีฟ้าก็ติดอยู่กับน้ำผึ้งหยดสุดท้าย มันพบว่าตัวเองติดอยู่ที่น้ำผึ้งและไม่สามารถหลุดพ้นออกมาได้

ทำให้เหตุการณ์การแย่งชิงน้ำผึ้งหยุดชะงัก มดและแมลงทุกตัวหันมามองที่แมลงสีฟ้า พวกมันเห็นความโง่เขลาที่มันทำไว้ แม้ว่ามันไม่ได้มีน้ำผึ้งติดที่ตัว แต่กลับมีแต่ปีกที่ติดอยู่ที่น้ำผึ้ง

ทุกคนเข้าใจความสำคัญของความสามัคคีและการให้กำลังใจกัน พวกมันหันกลับมาทำหน้าที่ร่วมกัน เพื่อช่วยแมลงสีฟ้าให้ออกมาจากน้ำผึ้ง น้ำผึ้งหยดสุดท้ายจึงกลับกลายเป็นสัญลักษณ์ของความร่วมมือนั่นเอง