นานมาแล้วในชายฝั่งทะเลสีที่สวยงาม มีแม่ปูชื่อ “นางปูทอง” ที่อยู่ในรั้วหินขนาดใหญ่บนชายหาด นางปูทองมีลูกที่แสนขี้อายชื่อ “ลูกปูเงิน” ทั้งสองมีความสุขมากๆ ในบ้านหินที่เรียบร้อยและสะอาดด้วยน้ำทะเลที่ใส ทุกวันทั้งแม่และลูกปูทั้งคู่มีกิจวัตรประจำวันที่สนุกสนาน
นางปูทองคอยสอนลูกปูเงินเรื่องการค้นหาอาหารในทะเล วิธีการป้องกันตัวจากศัตรู และเรื่องราวที่นางปูทองได้ยินมาจากบุคคลที่ผ่านมา บนทะเลนี้มีลูกปูหลายตัวที่ได้ยินเรื่องราวเหล่านี้และจำไว้ เป็นที่มาของประสบการณ์และปัญญาประจำตัว
ในหนึ่งวันหลังจากนางปูทองสอนลูกปูเงินเสร็จ พวกเขาตัดสินใจที่จะลุยตามน้ำหลังกลางวันอันแดดร้อน แต่ทว่าเมื่อพวกเขามาถึงที่หาดกลางวัน พวกเขาพบว่ามีอันตราย จากนั้นพวกเขารู้สึกว่าอาหารรอบตัวเขาไม่เพียงพอแล้ว กำลังอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายนี้ นางปูทองสั่งให้ลูกปูเงินกลับไปที่รั้วหินทันที อันตรายจากนั้นก็ได้หยุดลง
นางปูทองแสดงให้ลูกปูเงินเห็นว่าไม่ทุกรายการลุยทะลุก็ถูกต้องเสมอ บางครั้ง เราต้องรู้จักเสี่ยงทางทะลุและสิ่งที่คุ้มค่าเมื่อเราเผชิญหน้ากับมัน เมื่อกลับมาที่รั้วหิน นางปูทองเล่าเรื่องราวที่นางได้เรียนรู้จากประสบการณ์และสอนลูกปูเงินเกี่ยวกับความสำคัญของการทดลอง การเรียนรู้, และความรับผิดชอบต่อตัวเอง
จากนั้น ทั้งแม่และลูกปูเงินมีชีวิตที่สงบสุข ร่วมกับความรู้และประสบการณ์ที่ได้รับแห่งทะเลสีนี้
