นิทานเรื่องลากับตั๊กแตน

วันหนึ่ง ลาหวานได้พบกับตั๊กแตน ที่เป็นตั๊กแตนที่ชอบที่จะพูดจาตลกๆ และชอบหัวเราะอยู่ตลอดเวลา ลาหวานและตั๊กแตนได้กลายเป็นเพื่อนกันทันที

นานมาแล้วในหนึ่งบ้านนอกเมือง มีลาตัวหนึ่งชื่อ “ลาหวาน” ที่มีขนสีน้ำตาลอ่อนและตาสีฟ้าที่สวยงาม ลาหวานเป็นลาที่มีนิสัยสุภาพและชอบที่จะช่วยเหลือเพื่อนๆ ในสังคมบ้านนั้น

ในวันหนึ่ง ลาหวานได้พบกับตั๊กแตน ที่เป็นตั๊กแตนที่ชอบที่จะพูดจาตลกๆ และชอบหัวเราะอยู่ตลอดเวลา ลาหวานและตั๊กแตนได้กลายเป็นเพื่อนกันทันที เพราะทั้งคู่มีความสนุกสนานและมีความเข้ากันได้

ทุกวัน ลาหวานและตั๊กแตนจะไปเดินเล่นที่ทุกที่ในบ้านนอกเมืองนั้น ทั้งสองตัวมีการท่องเที่ยวที่สนุกสนานและเต็มไปด้วยความยิ้ม

แต่มีวันหนึ่ง บ้านนอกเมืองถูกตำรวจบอกว่าจะต้องให้ลาหวานและตั๊กแตนย้ายไปอยู่ที่อื่น เนื่องจากมีผู้คนต่างหายตัวเข้ามาในบ้านนอกเมืองมากมาย

ลาหวานและตั๊กแตนกลับตกใจและเสียใจมาก เพราะทั้งคู่ได้รักษาและเติบโตอยู่ที่นี่มานาน แต่พวกเขาก็ตัดสินใจที่จะขายของที่เป็นมรดกในบ้านเมือง และใช้เงินที่ได้มาซื้อบ้านใหม่ที่ทุ่งหลังบ้าน

การย้ายไปในบ้านใหม่ทำให้ลาหวานและตั๊กแตนได้พบกับชีวิตใหม่ที่สนุกสนานและเต็มไปด้วยความรื่นเริง ทั้งคู่ก็เริ่มสร้างสรรค์ประสบการณ์ใหม่ๆ ทั้งสองตัวกับเพื่อนใหม่ในบ้านใหม่ของพวกเขา

จากนั้น ลาหวานและตั๊กแตนรู้สึกขอบคุณที่ได้รับโอกาสในการเริ่มต้นใหม่ และวิถีชีวิตในบ้านนอกเมืองใหม่นี้ได้ทำให้พวกเขารู้คุ้มค่าของมิตรภาพและการผจญภัยในชีวิตมากขึ้น