ในหนึ่งบึงสงบสุขนอน มีอึ่งอ่างน้ำใสๆ ที่ริมบึง น้ำในอึ่งนั้นสะท้อนแสงแดดและปรากฏให้เห็นภาพวัวแก่นมาอยู่ในท้องน้ำอย่างน่าเรียกยิ่ง แต่อย่างที่คนที่อาศัยอยู่ริมบึงนั้นรู้จักกันดี วัวแก่นั้นมีความเป็นเอกลักษณ์ เธอไม่ยอมหนีไปไหนจากอึ่งอ่างน้ำที่ซึ่งเธอเรียกบ้าน
ในขณะที่อึ่งอ่างน้ำสงบอยู่ มีวัวอยู่ทางฝั่งตรงข้าม กลางบึงนี้วัวนั้นกำลังเดินมาอย่างสงบเงียบ อึ่งอ่างตั้งใจที่จะไม่หนีไปหลบหนีหน้าวัว น้ำในอึ่งน้ำค่อยๆ สะท้อนภาพของวัวทั้งสองทาง ในขณะที่ทั้งคู่กำลังเข้าใกล้กัน
เมื่อวัวในน้ำเข้ามาอยู่ใกล้ถึงจุดหมาย อึ่งอ่างค่อยๆ แกว่งหายใจเบาๆ ดูในสันติสุข แต่วัวทางฝั่งกลับมองเห็นว่าไม่มีทางหนี จึงทำให้เธอรู้สึกกังวล ไม่รู้จะหนีไปทางไหน
สุดท้ายเมื่อวัวในน้ำก้าวขึ้นมาอยู่ตรงทางข้ามกับอึ่งอ่าง อึ่งอ่างหันไปดูมองมันอีกครั้ง แต่วัวทางฝั่งไม่พอใจที่ต้องหยุดอยู่นี้ มันเริ่มเดินใกล้เข้าหาอึ่งอ่าง
อึ่งอ่างไม่สามารถหนีหน้าและหาทางหลบได้อีกต่อไป วัวทางฝั่งก้าวใกล้มากขึ้น และในที่สุดอึ่งอ่างถูกเหยียบจนตาย
บทเรียนจากนิทานนี้คือ ควรที่จะเคารพและรับรู้ถึงสิ่งที่มีอยู่รอบตัว และไม่ควรที่จะปล่อยมีความพยายามในการแก้ไขสถานการณ์ที่เป็นไปได้ล่วงหน้า เพราะบางครั้ง การหนีหน้าอาจกลายเป็นอันตรายต่อชีวิตของเราได้
