ในหมู่บ้านที่สบายดี มีหมาชื่อ “ดี๊” ที่มีนิสัยชอบเดินตามตำนานไก่ทั้งหมู่บ้านและเรื่องราวไก่ในป่ามากๆ แต่มีความโมโหอย่างมาก ทุกวันหมาดี๊จะเดินตามไก่ให้ได้ฟังเรื่องราวของเขา
ไก่ในหมู่บ้านนี้ชื่อ “คลุก” มีปีกสีสันและเป็นที่นับถือของชุมชน แต่มีความโมโหเป็นอย่างมากเมื่อหมาดี๊มาแย่งสิทธิ์เล่าเรื่องราวของเขา
“ดี๊” ชอบที่จะแสดงตัวให้ไก่ฟังถึงเสียงแห่งความโมโห และถ้าไก่มีสิ่งที่อธิบายไม่ได้ดีหรือปรากฏตนเป็นอย่างที่ควร หมาดี๊จะเย้าแหย่ไก่อย่างไม่ละเลย
ไก่คลุกรู้สึกแย่มากเมื่อได้ยินเสียงเย้าแหย่ของหมาดี๊ทุกวัน มันทำให้ไก่รู้สึกว่าตนเองไม่สมควรจะเป็นไก่ที่มีค่าต่ำในหมู่บ้านนี้ จึงทำให้คลุกหนีออกไปในป่าแห่งนี้ เพื่อหลีกเลี่ยงการโมโหจากหมาดี๊
หลังจากที่คลุกหนีไป หมาดี๊จึงรู้สึกว่าการเย้าแหย่ไก่อาจไม่น่าทำเท่าไร เขาได้รู้ถึงความผิดของตัวเองและทรงสิทธิ์ที่ควรเคารพในหมู่บ้าน ดังนั้น เขาตัดสินใจที่จะไปขอโทษไก่และเป็นเพื่อนกันในที่สุด
หมาดี๊พบไก่คลุกอยู่นอกป่า ทั้งสองตัวมีการพูดคุยกันอย่างเปิดเผย หมาดี๊ขอโทษไก่ในทุกๆ ด้าน และรับผิดชอบต่อความโมโหที่ทำให้ไก่รู้สึกแย่
ไก่คลุกก็ตอบรับขอโทษด้วยใจเปิด และรับรู้ว่าหมาดี๊ก็มีความรู้สึกและอาจมีทำตัวอย่างนี้เพื่อการเรียนรู้ จากนั้นทั้งสองตัวกลับเป็นเพื่อนที่ดีกัน และหมาดี๊ไม่มีความโมโหเหล่านั้นอีกต่อไป เรื่องราวนี้สอนให้เรารู้ถึงความสำคัญของการเป็นมิตรและการรับผิดชอบในการกระทำของเรา
