ในสมัยใดหนึ่ง ที่มีเจ้าชายหนุ่มหล่อชื่อ โรมีโอ เจ้าชายที่มีดวงตาสีฟ้าสวยงาม ผมดำเงาะและหน้าผากสวย ทำให้ผู้หญิงหลายคนหลงรัก และหนุ่มโรมีโอก็มีความสามารถพิเศษที่ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ
เขามีความสามารถที่ชอบหลับนาน และมักจะเฝ้าสายฝันไปถึงช่วงบ่ายของทุกวัน แม้ว่าเขาจะได้นอนหลับคืนที่มีความสุข แต่ในใจเขามักรู้สึกว่ามีอะไรบางอยู่หลับนอนด้วยเขา
มาวันหนึ่ง หลังจากที่จักรวาลจะดันตื่นขึ้น แต่เจ้าชายโรมีโอก็ยังคงหลับอยู่ จนกระทั่งโรยขึ้นเป็นควันใสในห้อง เมื่อเจ้าชายหนุ่มตื่นขึ้นมา ทำให้ดวงดาวทั้งหลายยังได้รับจำนวนน้อยของแสงและความอบอุ่น
เจ้าชายหนุ่มกลับรู้สึกแปลกใจเช่นนี้ จึงตัดสินใจที่จะออกเดินทางเพื่อค้นหาคำตอบว่าทำไมโลกนี้ถึงหลับไปมากขนาดนี้ และเขาหันมาพูดกับสี่สิบสี่เทพเจ้ากลางดวงดาวเมื่อพระจันทร์ขึ้นพร้อมดวงดาว หรือทำไมความสวยงามของพระอาทิตย์ไม่สามารถสร้างแสงได้เพียงพอ
ทั้งนี้ให้พูดเล่าถึงการที่เขาเจอกับสหายที่ชื่อ แวนเนส นางเจ้าลูกหญิงของเจ้าชายแรดเจ้าหนึ่ง ที่ไม่สามารถเห็นดูสิ่งสวยงามในโลกได้ แม้ว่าความสวยงามของนางจะอยู่ทั่วทุกมุมของโลก
เจ้าชายโรมีโอจึงได้พาแวนเนสออกเดินทางไปพร้อมกัน เพื่อให้นางได้ลองเห็นและเริ่มที่จะเห็นความสวยงามของโลก นางจึงเริ่มที่จะเห็นได้ว่ารักและความสุขของมนุษย์ที่มีในโลก เมื่อที่สุด แวนเนสก็รู้สึกว่าดวงดาวและพระอาทิตย์ก็สามารถสร้างแสงได้เพียงพอ
แน่นอนว่าขณะที่เจ้าชายโรมีโอและนางแวนเนสกำลังเดินทางไป ทั้งคู่ก็ได้พบเจอการผจญภัยและเรียนรู้ในทางที่ไม่รู้จบ และเมื่อกลับมาถึงปราสาทอันเราพบกันและเราก็รู้สึกได้ว่าความสวยงามของโลกเป็นสิ่งที่น่าประทับใจ
นั่นจึงสรุปได้ว่า การมีแรงจูงใจในการสำเร็จและความสุขนี้เริ่มต้นจากการเปิดใจและเห็นว่าความสวยงามอยู่รอบตัว และไม่ใช่ที่อื่นใด ในสิ่งที่เราเห็นและที่เรามีอยู่ จงรักในสิ่งที่เรามี และเราจะสามารถพบความสุขได้ทุกวัน
จบลง สรุปตอนท้ายสำหรับเด็ก ๆ ให้เด็ก ๆ เริ่มต้นทำดีและเห็นความสวยงามของโลกตั้งแต่วันนี้ เพื่อความสุขและความสำเร็จในอนาคต
