ในป่าเขาของสวนสาธารณะมีชุดแรกนั้น มียุงชื่อ “มิโกะ” และค้างคาวชื่อ “ปอมพ์” พวกเขาเป็นเพื่อนกันมาก่อน มิโกะเป็นยุงที่ชอบเดินทางไปตามที่ป่าเขานี้ ให้ได้สัมผัสกับสถานที่และสิ่งมีชีวิตทั้งหมด ในขณะที่ปอมพ์เป็นค้างคาวที่รักสิ่งแวดล้อมและชอบนั่งอยู่ในสังคมของต้นไม้และพื้นดิน ที่ทำให้เขาได้เห็นมุมมองและประสบการณ์ใหม่ๆ
หนึ่งวัน มิโกะและปอมพ์เดินทางไปพบกันอีกครั้งในป่าเขา มิโกะมาพร้อมกับเรื่องราวของการผจญภัยที่เขาได้ไปตามรอยทั่วไป่นี้ ในขณะที่ปอมพ์มาพร้อมกับการสัมผัสของสิ่งแวดล้อมที่เขาต้องการแช่งชม พวกเขามีเรื่องราวที่น่าประทับใจจากทั้งสองฝ่ายและแลกเปลี่ยนเรื่องราวกันอย่างเราสะท้อนถึงความสำคัญของมุมมองแต่ละประเภทในชีวิต
ขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกันอย่างมีความสุข มิโกะกำลังเรียกร้องการตีเสียงของฟ้าและดิน ในขณะเดียวกัน ปอมพ์ก็ส่งเสียงเชียร์สูงและพูดถึงความสวยงามของสิ่งแวดล้อม พวกเขาสนุกสนานกันอย่างมากๆ จนเข้าถึงตอนเย็น
แต่เมื่อพวกเขากำลังจะกลับบ้าน มิโกะเห็นทางที่มีน้ำสะอาดขึ้นบนซอยทางและอยากที่จะขอให้ปอมพ์ร่วมรับประสบการณ์นี้กับเขา แต่ปอมพ์อยู่กับสถานที่ที่เขารักและตั้งใจที่จะกลับไปที่นั่น พวกเขาเห็นด้วยกันและแยกทางกันอย่างเพื่อนซึ่งทำให้เขาห่างกัน
เมื่อถึงเวลากลางคืน มิโกะกลับมาเห็นทางที่ปอมพ์มีให้เขาไปและพบว่าเพื่อนของเขากำลังต้องการความช่วยเหลือ เขาพบว่าปอมพ์ตกลงบนดินและไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ มิโกะทันทีจึงใช้ขาของเขาในการช่วยปอมพ์ ซึ่งทำให้ปอมพ์สามารถกลับขึ้นมาได้อีกครั้ง
โดยเรื่องราวนี้ได้สร้างมิตรภาพที่แข็งแกร่งระหว่างยุงและค้างคาว แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการให้และการรับความช่วยเหลือ มิโกะและปอมพ์ต่อไปในการผจญภัยด้วยกัน โดยมีความเข้าใจและความเคารพต่อสิ่งแวดล้อมและผู้อื่นอยู่เสมอ และมีความสุขที่สามารถแบ่งปันร่วมกันอย่างที่ดีที่สุด
