เมื่อสมัยก่อนในป่าหนึ่ง มีสุนัขชื่อ “โรเวอร์” และจิ้งจอกชื่อ “ฟ็อกซ์” ทั้งสองตัวเป็นเพื่อนกันมานานและมักจะทำกิจกรรมร่วมกันในป่าทุกวัน
โรเวอร์เป็นสุนัขที่มีกล้ามแข็งแรงและมีความชอบสำหรับการเดินทางไกล ในขณะที่ฟ็อกซ์เป็นจิ้งจอกที่มีความฉลาดและมีความคิดสร้างสรรค์ พวกเขาได้เจอกันในป่าเมื่อเด็กและตั้งความรู้สึกเป็นเพื่อนกันตั้งแต่นั้น
หนึ่งวันในช่วงฤดูร้อน โรเวอร์เดินเข้ามาหาฟ็อกซ์ที่อยู่ในร่องซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของฟ็อกซ์ เพื่อนแห่งเขากำลังนั่งอยู่ในเงาของต้นไม้โตๆ ฟังเสียงน้ำไหลเบาๆ และจับปลาบนแก๊งรักษาสมดุลของเขา
“สวัสดี ฟ็อกซ์! วันนี้เป็นวันที่ร้อนแรงจริงๆ อยากได้น้ำแข็งหน่อยไหม?” โรเวอร์พูดอย่างสนุกสนาน
“สวัสดีครับ โรเวอร์! ขอบคุณนะ แต่ผมกำลังพอกความสนใจกับการจับปลาของผม” ฟ็อกซ์ตอบด้วยความกระตือรือร้น
“เข้าใจครับ! อย่างใดก็ตามผมมีแนวคิดที่น่าสนใจจะบอกคุณ” โรเวอร์พูดอย่างลึกซึ้ง
“มีอะไรดีครับ?” ฟ็อกซ์สงสัยถาม
“ผมคิดว่าเราสองควรจะเปิดร้านขายเนื้อ! คุณทำใจถึงรสชาติของเนื้อสุนัขบ้างไหม?” โรเวอร์เสนอ
“เนื้อสุนัข?” ฟ็อกซ์แปลกใจและสงสัย “ทำไมเราจะขายเนื้อของเราเอง?”
“ถ้าเราจะมีร้านขายเนื้อ คุณจะได้รับกำไรอันยิ่งใหญ่จากนั้น! ผมแน่ใจว่าคนจะชอบรสชาติของเนื้อจิ้งจอก” โรเวอร์อธิบาย
ฟ็อกซ์เหม่อลูบคิ้วขณะที่คิดเรื่องนี้ ดูเหมือนว่าเขามีความสงสัย
“มันอาจจะดูดีจริงๆ แต่มันก็ไม่ถูกต้อง การขายเนื้อของเราเอง” ฟ็อกซ์กล่าว
โรเวอร์หัวเราะและตอบ “ไม่เป็นไร! ถ้าคุณไม่ต้องการทำ ผมก็จะทำเอง”
โรเวอร์เริ่มทำงานเพื่อเปิดร้านขายเนื้อของสุนัขของตน ในขณะที่ฟ็อกซ์ยังคงจับปลาและมีความสุขกับชีวิตของเขาที่อยู่ในป่าโตแล้ว
เวลาผ่านไป โรเวอร์เริ่มขายเนื้อของสุนัขของเขาในร้านของเขา แต่ไม่มีใครมาซื้อเลย เขาค่อยๆ กลายเป็นคนดื้อที่ไม่มีคนมาเยี่ยมชม ในที่สุดเขาก็ต้องปิดร้านของเขาและรู้สึกเศร้าหมอง
