ในหนึ่งในวันที่ฟ้าเปิดให้น้องฝนตกลงมา เมฆใหญ่โปรดปรานเป็นชื่อ “ฝน” และเมฆอันสวยงามชื่อ “เมฆ” มาเจอกันอย่างสุดประทับใจในท้องฟ้าสีน้ำเงินของพื้นที่แห่งหนึ่งของโลก
เมฆฝนรู้สึกสนุกสนานและกระตือรือร้นที่จะได้ส่งน้ำฝนลงสู่โลก แต่เขาก็รู้ว่าเขาต้องการความช่วยเหลือจากเพื่อนของเขา “เมฆ” เขาจึงหันมาหาเมฆและพูดว่า
“เมฆเอ๋ย เราได้เวลาที่จะเดินทางไปยังทะเลแล้ว! ทุกคนจะรอคอยน้ำฝนของเราอยู่” เมฆฝนพูดอย่างกระตือรือร้น
“ใช่เลย! เราได้เวลาแล้ว!” เมฆยินดีตอบกลับ “ขอบคุณที่แจ้งข่าวมาที่ฉัน ขอให้เราเริ่มต้นการเดินทางของเราทันที”
แล้วสองเพื่อนก็เดินทางไปยังทะเล พวกเขาบินผ่านท้องฟ้าทั้งหมด ชื่อเรือนที่เตรียมไว้ให้เมฆฝนปล่อยน้ำฝนไปยังทะเล เมฆฝนและเมฆใหญ่ส่งเสียงร้องเพลงของความสุขขึ้นสู่ฟ้า และทุกคนที่อยู่ในทะเลและบนบกรอคอยน้ำฝนของพวกเขา
เมื่อเมฆฝนและเมฆใหญ่มาถึงทะเล พวกเขาจึงเริ่มปล่อยน้ำฝนลงไปในทะเลอย่างสุดสวยงาม ปลาและเต่าในทะเลเดินทางมาหาเขาและพูดว่า
“ขอบคุณมากเมฆฝนและเมฆใหญ่ที่คุณปล่อยน้ำฝนลงในทะเลของเรา! น้ำฝนจะช่วยให้ทะเลของเราอุดมสมบูรณ์มากขึ้นและช่วยให้สิ่งมีชีวิตที่อยู่ในทะเลมีสุขภาพดีขึ้น” ปลาและเต่าพูดด้วยความกตัญญู
เมฆฝนและเมฆใหญ่รู้สึกอิ่มใจเมื่อได้ช่วยเหลือสิ่งมีชีวิตในทะเล และในที่สุดพวกเขาก็เดินทางกลับไปที่ไร่นาของชาวบ้านเพื่อปล่อยน้ำฝนลงไปเพื่อช่วยให้โลกเป็นอย่างที่ควรจะเป็น ชาวบ้านดีใจและขอบคุณเมฆฝนและเมฆใหญ่ที่ช่วยให้ไร่นาของพวกเขาสามารถเจริญเติบโตได้ดีขึ้นและให้ผลผลิตที่ดีขึ้น ทุกคนในท้องถิ่นจึงได้รับประโยชน์จากความกรุณาของเมฆฝนและเมฆใหญ่ใน
