ในหมู่บ้านที่น่ารักและเงียบสงบนี้ มีหนูน้อยชื่อ “นู๊ดี” ที่อาศัยอยู่ในหีบไม้ที่อยู่ใกล้โอ่งน้ำ นู๊ดีเป็นหนูน้อยที่น่ารักและเข้ากับกับสิ่งแวดล้อมได้ดี แต่มีความขี้ขลาดอยู่เล็กน้อย มันชอบจับตัวเป็นอุปมาขึ้นอยู่กับเส้นด้าย ทำให้มันได้รับชื่อเรียกว่า “นู๊ดีที่รัดเส้น” จากเพื่อนร่วมหมู่บ้านของมัน
ในหนึ่งวันของฤดูใบไม้ร่วง นู๊ดีตัดสินใจที่จะออกเดินทางเพื่อสำรวจโลกรอบตัว เขาออกจากหีบไม้ของเขาอย่างเงียบๆ พร้อมด้วยตัวเขาที่รัดเส้น มันสนุกสนานเดินออกไปเดินสำรวจในฤดูใบไม้ที่สดใส
แต่ความสนุกสนานของนู๊ดีที่รัดเส้นก็ไม่ค่อยยาวนาน เมื่อมันมองเห็นโล่งมาจากหางของหนึ่งในสุนัขบ้า มันก็รีบกลับเข้าหาหีบไม้ของมันและซ่อนตัวอย่างรวดเร็ว
“เธอทำอะไรอยู่น่ะ นู๊ดีที่รัดเส้น?” สุนัขบ้าพูดด้วยเสียงเพลียง
“อืม… ฉันแค่อยากได้ความเงียบสงบกับความเป็นส่วนตัวของฉันอย่างเดียว” นู๊ดีตอบกลับอย่างกระตือรือร้น
“ดูเหมือนว่าฉันเข้าใจแล้ว” สุนัขบ้ายิ้มและกลับไปสู่ที่ของตน
นู๊ดีรู้ว่ามันไม่ควรที่จะเดินทางไกลโดยไม่มีเหตุผลสำหรับการที่มันต้องออกจากหีบไม้ของมัน และหลังจากเหตุการณ์นั้น มันรู้สึกประหลาดใจและหวังว่าจะไม่ต้องเจอกับสุนัขบ้าอีกครั้ง
นู๊ดีกลับไปอยู่ในหีบไม้ของเขาอย่างปลอดภัย และจะอยู่กับความสงบสุขอย่างมั่นคงจนกระทั่งเวลาของเขาที่มีกิจกรรมในฤดูหนาวที่หนาแน่นไปด้วยความรู้สึกของความอบอุ่นและความสุขที่มีอยู่ในหีบไม้ของเขา
