ในป่าใหญ่อันเงียบสงบ, มีเสือโคร่งชื่อ “ริโอ” ที่มีเส้นหลังยาวและตาที่สวยงาม. ริโอเป็นเสือโคร่งที่รักสิ่งมีชีวิตทั้งหลายในป่า. เขาเป็นสัตว์ที่เข้าใจและใจดี.
ในลำธารน้อยที่ไหลลงมาจากเขาเขา, มีปลาน้อยชื่อ “เพลิน” ที่มีลวดลายสีสันที่สวยงาม. เพลินคือปลาที่เรียบง่ายและชอบสนุกสนานในลำน้ำ. ริโอคำนึงถึงว่าเขาอยากมีเพื่อนและตัดสินใจที่จะทำความรู้จักกับเพลิน.
เมื่อริโอได้พบกับเพลิน, เขากล่าวคำทักทายอย่างใจดี. “สวัสดี, เพลินครับ! ฉันชื่อริโอ, เสือโคร่งที่อาศัยอยู่ในป่านี้.”
เพลินยิ้มและตอบ, “สวัสดีค่ะ, ริโอ! ฉันชื่อเพลิน, ปลาที่รักการว่ายน้ำและสนุกสนาน.”
ริโอและเพลินกลายเป็นเพื่อนที่ดีทันที. พวกเขาทำกิจกรรมร่วมกัน, เช่น การว่ายน้ำในลำธารหรือการเดินลงมาพบกันที่สายน้ำน้อย. ทุกครั้งที่พวกเขาเล่นกัน, ริโอเสมอตั้งใจที่จะป้องกันเพลินไม่ให้ไปใกล้พื้นที่ที่เสี่ยงต่ออันตราย.
หนึ่งวัน, เพลินถามริโอเกี่ยวกับป่าและสิ่งที่เขาชอบที่สุด. ริโอจึงเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับความงามของป่า, การผจญภัย, และความรักที่เขามีต่อสิ่งมีชีวิต.
เพลินรู้สึกประทับใจและเข้าใจถึงที่มาของริโอและวิถีชีวิตของเขา. พวกเขากลายเป็นเพื่อนที่มีความเข้าใจและรู้ใจกัน. ทุกครั้งที่มีปัญหาหรืออันตรายเกิดขึ้น, พวกเขาสามารถพูดคุยและช่วยเหลือกัน.
นั่นคือเรื่องราวของเสือโคร่งและปลาที่เรียนรู้ถึงความสำคัญของความเข้าใจและมิตรภาพ. มิวและเพลินต้องการให้โลกเงียบสงบและมีความสุข, และพวกเขาพบความรู้สึกนี้ในกันและกัน.
