นิทานเรื่องลูกเม่นสองตัว

ในป่าหนึ่ง มีเม่นชื่อ "มิลล่า" ที่มีหัวใจอันอ่อนโยนและเต็มไปด้วยความรัก แต่เธอไม่มีลูกหรือคนใดเป็นเพื่อน

ในป่าหนึ่ง มีเม่นชื่อ “มิลล่า” ที่มีหัวใจอันอ่อนโยนและเต็มไปด้วยความรัก แต่เธอไม่มีลูกหรือคนใดเป็นเพื่อน มิลล่าเป็นเม่นที่ใจดีและมุ่งมั่นที่จะมีลูกและคนในชีวิตของเธอ

ในวันหนึ่ง มิลล่าพบลูกเม่นสองตัวที่ถูกทิ้งเหงาๆ ลูกเม่นเหล่านี้มีเส้นขนสีน้ำตาลอ่อนและดูเหมือนยังเป็นเด็กอยู่ มิลล่ารู้สึกเสียดายและจึงตัดสินใจที่จะดูแลลูกเหล่านี้เอง

มิลล่าให้นมและอาหาร และให้ความรักแก่ลูกเหล่านี้อย่างไม่มีเงื่อนไข ลูกเม่นสองตัวก็เริ่มเติบโตขึ้นด้วยความรักและความอบอุ่นจากมิลล่า พวกเขาช่วยกันในการเรียนรู้เกี่ยวกับโลกนอกและประสบการณ์ใหม่ๆ ที่เกิดขึ้นในป่า

เมื่อมิลล่าจะนำลูกเม่นสองตัวเดินเล่นในป่า พวกเขาก็พบเพื่อนใหม่ มีนกน้อยสีส้มที่มองเห็นเม่นสองตัวที่เดินอยู่ในป่า นกน้อยนั้นกลายเป็นเพื่อนของลูกเม่นสองตัวและเริ่มเดินทางไปกับพวกเขาทุกครั้งที่มิลล่าพาพวกเขาออกไปในป่า

ช่วงเวลาผ่านไป ลูกเม่นสองตัวเติบโตขึ้นและเริ่มเตรียมตัวเพื่อเดินทางในโลก มิลล่ารู้ว่าเป็นเวลาที่จะปล่อยลูกเม่นออกไปหาที่อยู่ใหม่ แต่มิลล่าจะคิดถึงพวกเขาอย่างมาก

ในวันที่ลูกเม่นสองตัวเตรียมตัวของพวกเขาเพื่อออกเดินทาง พวกเขาทั้งสองกอดมิลล่าอย่างแข็งแรงและขอบคุณเธอสำหรับความรักและการดูแลที่เธอให้แก่พวกเขา พวกเขาแสดงความรักและขอบคุณในรอยยิ้มและกอดที่อบอุ่นของเม่น

และทั้งสองลูกเม่นออกเดินทางออกไปในโลก พวกเขาเรียนรู้ว่าความรักและความอุ่นใจของมิลล่าจะอยู่ในใจของพวกเขาตลอดไปและจะสร้างพลังให้พวกเขาในการเผชิญหน้ากับโลกข้างนอก ลูกเม่นสองตัวกลายเป็นเรื่องราวที่แสนอ่อนไหวและศักดิ์สิทธิ์ในป่านั้น