นิทานเรื่องเม่นกับงู

ในป่าอันร่มรื่นแห่งหนึ่ง มีเม่นชื่อ "เล่ห์" ที่มีผิวสีสดใสและใจดีต่อทุกสิ่งมีชีวิตในป่า มีหัวใจอันเมตตา

ในป่าอันร่มรื่นแห่งหนึ่ง มีเม่นชื่อ “เล่ห์” ที่มีผิวสีสดใสและใจดีต่อทุกสิ่งมีชีวิตในป่า มีหัวใจอันเมตตาและความเมตตาที่ไม่มีวันหมดจนทำให้ผู้คนและสัตว์ป่ารักมันเป็นอย่างมาก

ในวันหนึ่ง เม่นเล่ห์กำลังผ่านพื้นที่ป่าในการสำรวจและช่วยเหลือสัตว์ป่า แต่เมื่อเธอผ่านผืนป่าหนึ่ง เธอพบกับงูที่มีลักษณะต่างจากสัตว์ป่าอื่นที่เธอเคยพบมาก่อน งูนี้ดูเหลือเชื่อและฉลาดมาก มีสายตาที่น่าสงสารและเขามองเห็นเม่นเล่ห์เป็นเป้าหมาย

งูกลางหนีบฟันและพยายามที่จะหยิบกินเม่นเล่ห์ เขาเคยเห็นเม่นเล่ห์เดินผ่านมาอย่างเรียบร้อยและเขาเลยคิดว่าเม่นเล่ห์คงเป็นอาหารที่อร่อย แต่ทุกครั้งที่เขาพยายามจะโจมตีเม่นเล่ห์ เขาโดนขนแหลมคมของเม่นเจ็บปวดที่แทรกซึมเข้าไปในร่างกาย ทำให้เขารู้สึกเจ็บแสบอย่างมาก

เมื่อเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นหลายครั้ง เม่นเล่ห์เข้าใจว่างูนี้ไม่ได้มีความร้ายแรงเสียดหลัง แต่เขาเป็นสัตว์ที่ต้องการอาหารเพื่อการอยู่รอด เมื่อเขาเข้าใจแล้ว เม่นเล่ห์ตัดสินใจที่จะช่วยเหลืองูโดยการให้เขาหาอาหารที่ไม่ใช่เม่นเล่ห์

เมื่อทุกคนและสัตว์ป่าในป่ารับรู้ถึงความคุ้นเคยและเมตตาของเม่นเล่ห์ พวกเขาเริ่มเคารพและรักษาสิ่งมีชีวิตในป่าอย่างดีขึ้น และงูก็ได้รับอาหารจากสิ่งมีชีวิตอื่นในป่าโดยไม่ต้องทำให้คนอื่นรู้เลย ทุกคนและสัตว์ป่าในป่าอาจไม่เคยลืมเหตุการณ์นี้และสร้างมิตรภาพที่แข็งแรงกันต่อไปในป่าอันสงบสุข