ในหมู่บ้านชนบทเล็กๆ อยู่ที่หนึ่งมีหนูนากำลังเดินทางผจญภัยในป่าใหญ่ เนื่องจากหนูนาชื่นชอบการสำรวจและค้นหาสิ่งใหม่ๆ ในสิ่งแวดล้อมรอบตัว ในการเดินทางนี้ หนูนาได้พบกับต้นข้าวที่โขดเขย่าอยู่บนลำธารเล็ก ต้นข้าวเติบโตสดใสและมีใบเขียวเข้มที่สวยงามมากๆ
“สวยงามจริงๆ ต้นข้าวนี้” หนูนานึกซึมโดยมองไปที่ต้นข้าวที่โขดเขย่า เขาความรู้สึกความสุขและความสง่างามที่ร่วมกันในธรรมชาติ แต่เมื่อหนูนาจะเข้าไปใกล้ต้นข้าวเพื่อชมความสวยงามอย่างใกล้ชิด ต้นข้าวก็เริ่มโขดเขย่าขึ้นและหนูนาก็รู้สึกว่ามันเหมือนกำลังปฏิเสธการเข้าใกล้
“ทำไมต้นข้าวถึงไม่อยากให้ฉันเข้าใกล้?” หนูนาสงสัยและกังวล เขาจึงพยายามอีกครั้งที่จะเข้าไปใกล้ต้นข้าว แต่ความพยายามของเขาก็ไม่สำเร็จ เพราะต้นข้าวเริ่มโขดเขย่าอย่างรุนแรงขึ้นและมันก็ดูเหมือนว่าจะล้มลง
ในที่สุด หนูนาจึงรู้สึกผิดหวังและเสียใจ แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็เห็นแสงแวววันตกของดวงอาทิตย์ที่เริ่มคลี่เปิดให้เห็นใบข้าวที่สวยงาม เมื่อแสงแวววันตกลงมาที่ต้นข้าว มันเปิดใจต้อนรับและเชิญเหนือพื้นที่ใกล้ๆ อย่างอบอุ่น
“อ้าว! แสงอาทิตย์คือคำตอบ” หนูนารู้สึกประหลาดใจและเข้าใจความหมายของที่เกิดขึ้น ต้นข้าวไม่ได้ปฏิเสธหนูนา แต่มันก็เพียงแค่ป้องกันตัวเองจากความเป็นอันตรายในเวลาที่แสงอาทิตย์ยังไม่มีอยู่
จากนั้น หนูนาเดินทางออกจากป่า แต่เขาไม่ลืมการเรียนรู้และความหมายที่ได้รับจากต้นข้าวนั้น มันเป็นการเตือนใจให้เขาเข้าใจว่า ไม่ว่าใครก็อาจมีเหตุผลในการกระทำของตนเอง และมันอาจไม่ได้เป็นเรื่องของการปฏิเสธหรือเลือกข้ามไปในที่สุด แต่มันอาจเป็นการปกป้องตัวเองหรืออยู่ในสิ่งที่ดีกว่าที่เราไม่เข้าใจได้
