ในชายฝั่งของทะเลสีคริสตัล มีกาชื่อว่าฟินน์ มันเป็นกาที่ชอบออกไปลอยกระทะบนผิวน้ำเพื่อหาอาหาร วันหนึ่งเมื่อตกเย็นฟินน์กลับมาที่ชายฝั่งเพื่อหาอาหารกลางคืน
ในขณะเดียวกัน มีหอยกาบชื่อว่าเซฟ่ากำลังพักผ่อนอยู่ในทรายหนาซึ่งอยู่บริเวณใกล้ชายทะเล มันมองเห็นฟินน์มาถึงและกลัวที่จะถูกกิน
“หืมมม… กามาแล้วนะ ฉันต้องหนีไปทันที” เซฟ่าคิดและเคลื่อนตัวเพื่อหนีห่างไปจากที่นั่งพักผ่อนของมัน
ฟินน์เห็นเซฟ่าและกำลังจะลอยลอยเข้าใกล้เพื่อจับเซฟ่า แต่เซฟ่ารู้สึกความอันตรายและใช้เสียงและคลื่นแสงเพื่อหลบหนี
แต่ฟินน์ไม่ได้รู้สึกเมื่อเขาจะใกล้สุดกับเซฟ่า และเมื่อเขาพยายามจับมัน เขาโดนหนีบโดยเซฟ่าในลิ้นแหลมของมัน
“อ๊าวว! เจ็บมาก!” ฟินน์ร้องไห้เสียงแห่งความเจ็บปวด เขารู้สึกและเรียนรู้ว่าควรระวังกับสิ่งที่ตัวเองไม่รู้จัก
เซฟ่ารู้สึกว่ามันไม่ปลอดภัยอีกต่อไปและต้องหนีห่างออกไปจากที่นี้ และฟินน์ก็บินหนีอย่างรวดเร็วทันที
จากนั้น ทั้งกาและหอยกาบได้เรียนรู้ว่าการรับรู้และความระมัดระวังสามารถช่วยให้ป้องกันตัวเองได้อย่างมีประสิทธิภาพในสิ่งที่ต่างมากกัน และสิ่งสำคัญที่สุดคือการเรียนรู้จากประสบการณ์ที่ผ่านมาในชีวิต
