นิทานเรื่องต้นไม้ใหญ่กับนก

หนึ่งในวันหนึ่งในป่าชื้นอันร่มรื่น มีต้นไม้ใหญ่อันงดงามชื่อ "ต้นไม้ป่าสีชมพู" ที่โผล่ออกจากที่อยู่ใต้เงาของหน้าบ้านใหญ่สูง ๆ

หนึ่งในวันหนึ่งในป่าชื้นอันร่มรื่น มีต้นไม้ใหญ่อันงดงามชื่อ “ต้นไม้ป่าสีชมพู” ที่โผล่ออกจากที่อยู่ใต้เงาของหน้าบ้านใหญ่สูง ๆ ที่หลงอยู่ในใจของหลาย ๆ สัตว์ในป่า ต้นไม้นี้มีดอกไม้สีชมพูที่สวยงามประดับไปด้วยในช่วงฤดูใบไม้ร่วง ช่วงหน้าฝนนี้ก็เต็มไปด้วยดอกไม้ที่อ่อนแอแต่ก็ยังคงสวยงาม

ในป่านี้มีนกสีสันสวยงามชื่อ “นกน้อย” นกน้อยมีขนที่สีสันสดใสและเป็นเจ้าของปีกที่ทำให้เธอเดินทางได้ไกล ๆ ไปได้ในทุกทิศทาง นกน้อยเป็นนกที่อยู่ใกล้ต้นไม้ป่าสีชมพูเสมอ ๆ และเธอมักจะประจักษ์การร้องเพลงของเธอให้เป็นความสนุกสนานให้กับต้นไม้และสัตว์ในป่า

นานมาแล้วที่ต้นไม้ป่าสีชมพูและนกน้อยเคยได้พบกันและมีชีวิตอยู่ด้วยกัน ต่อมาในหนึ่งวันนึง เมื่อป่าห่างไกลเต็มไปด้วยเสียงร้องของนกต่าง ๆ และเสียงพูดคุยของสัตว์ต่าง ๆ พวกเขาพบว่ามีอันตรายมากขึ้น ป่ากำลังถูกทำลายไปจากการตัดต้นไม้โดยมนุษย์ที่พยายามสร้างที่อยู่ขนาดใหญ่ขึ้นหลายหลาย เพื่อการพัฒนาอย่างไม่รับผิดชอบ

ตามความเข้าใจของพวกเขา ต้นไม้ป่าสีชมพูและนกน้อยตัดสินใจที่จะทำบาปครั้งแรกของพวกเขา ความสนุกสนานและการร่วมมือของพวกเขาทำให้พวกเขาเดินทางไปที่ที่มนุษย์กำลังทำลายป่า มีช่วงที่มนุษย์มีความเครียดเพราะการยุติธรรมที่พวกเขากำลังกระทำ แต่เมื่อพวกเขาเห็นต้นไม้ป่าสีชมพูและนกน้อย ทำให้พวกเขาเห็นความสวยงามและความสงบสุขของสิ่งมีชีวิตที่มีอยู่ในป่า มันทำให้พวกเขามีความเข้าใจว่าการทำลายป่าไม่ได้เป็นทางเลือกที่ถูกต้อง

ต่อมาทั้งสองครั้งให้พวกเขาประทับใจในที่อยู่ในป่าและการมีชีวิตอยู่ของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด หลังจากนั้นพวกเขาตัดสินใจที่จะร่วมมือกันเพื่อป้องกันป่าจากการถูกทำลายอีกครั้ง นกน้อยใช้ความเฉลียวฉลาดของเธอในการเรียกรวมพวกเขาด้วยกันในการป้องกันป่า และต้นไม้ป่าสีชมพูใช้ความแข็งขันและความแข็งขันในการเป็นอีกทางเลือกในการปกป้องที่อยู่ของพวกเขา