นิทานเรื่องไก่กับสุนัขจิ้งจอก

นานมาแล้วในป่านี้ มีไก่หนึ่งที่ชื่อว่า ไก่ฉลาด เธอมีเสน่ห์ที่เป็นเอกลักษณ์ เพราะเธอไม่เพียงแต่สวยงามและช่างเด่นในการทำสิ่งต่างๆ

นานมาแล้วในป่านี้ มีไก่หนึ่งที่ชื่อว่า ไก่ฉลาด เธอมีเสน่ห์ที่เป็นเอกลักษณ์ เพราะเธอไม่เพียงแต่สวยงามและช่างเด่นในการทำสิ่งต่างๆ แต่ยังฉลาดเหลือเกินด้วย ไม่น้อยหน้าสัตว์ในป่ารู้จักเธอเลยล่ะ

ในขณะเดียวกัน ในป่านี้ยังมีสุนัขจิ้งจอกหนึ่ง ชื่อว่า สุนัขน่ากลัว เขามีหน้าตาที่น่ากลัวจริงๆ และความเชี่ยวชาญในการล่าเหยื่อก็ไม่น้อยเลยทีเดียว

วันหนึ่ง ไก่ฉลาดกำลังพบกับสุนัขจิ้งจอกในป่า เธอทราบดีว่าถ้าเธอไม่ระวังอาจจะกลายเป็นอาหารของสุนัขจิ้งจอกได้ง่ายๆ เลยจึงได้ทำภาพวาดขึ้นในใจเกี่ยวกับวิธีการหลบหนี

“เฉลย! ถ้าฉันได้วาดภาพขึ้นในใจของสุนัขจิ้งจอกดีแล้ว… ฉันก็คงสามารถหลบหนีได้” ไก่ฉลาดนึกและคิดอย่างเต็มกำลัง

กลับไปที่บ้านของเธอ ไก่ฉลาดเริ่มวาดภาพขึ้นในใจของสุนัขจิ้งจอก ภาพวาดที่เธอวาดขึ้นไม่ได้เป็นแค่ภาพเล็กๆ เพียงแต่เป็นแผนภาพขนาดใหญ่ ที่มีหุบเขาใหญ่มากๆ และพื้นดินที่น่าขับถ่าย และบริเวณใกล้เคียงก็มีพุ่มหนามตามทั้งหมด

เมื่อเธอวาดเสร็จ ไก่ฉลาดจึงนำภาพวาดนี้ไปต่อหน้าสุนัขจิ้งจอก และเสนอให้เขาตามเข้าไปในพุ่มหนามเพื่อจับตามภาพวาด

“เรามีโอกาสได้ทานมื้อสุดท้ายของการเป็นมื้อหมู่แล้ว ถ้าเราจับได้เขา มันจะเป็นการทานอาหารที่อร่อยมากๆ” สุนัขจิ้งจอกคิดและเริ่มที่จะตามเข้าไปในพุ่มหนามตามภาพวาด

สุนัขจิ้งจอกเริ่มตามเข้าไปในพุ่มหนามอย่างตั้งใจ เขารู้สึกเหมือนกับว่าเขาจะได้ทานมื้อค่ำแรกของการเป็นมื้อหมู่แล้ว แต่เมื่อเขาเข้าไปในพุ่มหนามแล้ว สิ่งที่เขาพบกลับไม่ใช่ไก่ฉลาดแต่เป็นก้อนหินใหญ่

“อุปสรรค! ฉันไม่เคยคิดว่าจะเจออุปสรรคนี้” สุนัขจิ้งจอกประหลาดใจและอยากจะออกมาจากพุ่มหนาม แต่เขาต้องพยายามอีกครั้งก่อนที่จะหาทางออกไปจากพุ่มหนาม