ในหมู่บ้านหนึ่ง มีนกไก่ชื่อว่าแม่นกหงส์ทองที่มีหัวใจอบอุ่นและรักและถนุถนอมลูกไก่ของเธออย่างใจดี แม่นกหงส์ทองมีฝูงไก่ที่หนึ่งในหมู่บ้านนั้น แต่โชคร้ายที่เธอไม่สามารถคลอดไข่ได้เลย
แม่นกหงส์ทองต้องรอคอยอยู่ทุกวัน แต่ลูกไก่ก็ยังคงไม่เห็นร่วมใจกับแม่ไก่ ลูกไก่ในฝูงก็เริ่มมีความเห็นแก่ตัวและเริ่มมองข้ามแม่นกหงส์ทอง เพราะเธอไม่สามารถให้ไข่ในระยะเวลาที่ทั่วไปทำได้
แม่นกหงส์ทองมีความรู้สึกท้อแท้ เธอรู้สึกเหมือนโลกนี้กำลังหักหลังเขาเข้าไป แต่เธอไม่เคยทอดทิ้งลูกไก่ที่เธอรัก แม้ว่าเธอจะถูกปฏิเสธและเห็นความรู้สึกของลูกไก่ที่เหมือนกับถูกแย่งครอง แต่เธอก็ไม่ยอมที่จะละเลย
แม่นกหงส์ทองรู้ว่าเธอต้องค้นหาสิ่งที่สำคัญกับเธอเอง ทั้งนี้เพื่อให้ไข่สามารถคลอดออกมาได้ แม้มันจะใช้เวลานานแค่ไหนก็ตาม แม้ลูกไก่อาจจะไม่เข้าใจ แต่แม่นกหงส์ทองไม่รู้จะหยุดหรือไม่ ซึ่งมันเป็นอะไรที่เธอจะทำได้เพราะเธอรักลูกไก่ของเธอมากเกินไป
ช้าไม่เป็นไร ความรักและความใจเห็นเป็นสิ่งที่สำคัญ แม้จะมีวันที่ผ่านไปแล้ว เวลาที่ค่อย ๆ เดินผ่านไปก็ไม่มีสิ่งใดที่จะสามารถทำให้ความรักของแม่ไก่และลูกไก่เสื่อมลงได้ เพราะความรักเหล่านี้จะเป็นเช่นนั้นตลอดไป
จนกระทั่งวันหนึ่ง ไข่ของแม่นกหงส์ทองสุดท้ายก็ลุกขึ้นมา เป็นไข่ที่น่าประหลาดมาก ไม่เหมือนไข่ที่คุ้นเคย เพราะมันถูกคุกคามด้วยหินแข็ง เมื่อลูกไก่ดำเนินการประกบไข่ เขารู้สึกกับตะกายที่เป็นไปไม่ได้และไม่พอใจ
แต่แม่นกหงส์ทองยังคงรักลูกไก่ของเธอเหมือนเดิม แม้ลูกไก่จะมองข้ามแม่นกหงส์ทอง แม้ว่าเธอจะถูกปฏิเสธ แม้ว่าเธอจะมีความสามารถที่แตกต่างกัน แม่นกหงส์ทองไม่เคยทิ้งลูกไก่ของเธอ แม้ในวันที่ไข่ออกมาและได้รับการปฏิเสธอีกครั้ง
แม้จะมีวันที่ผ่านไปแล้ว แต่ความรักของแม่นกหงส์ทองต่อลูกไก่ของเธอไม่เคยลดลง เธอจะอยู่ข้างลูกไก่เสมอ แม้เธอจะต้องรอนานเท่าไรก็ตาม
