ในป่าหนึ่ง มีห่านหนึ่งที่มีความปรารถนาอยากจะเป็นหงส์ เขาชื่นชอบสีขาวสวยงามของขนของเขาและรู้สึกเอาใจใส่ในความสวยงามของตัวเองอย่างมาก แต่เนื่องจากห่านมักชอบอยู่ตัวเดียวและเชื่อว่าตัวเองเป็นหงส์ เพื่อนฝูงในป่ามักบอกห่านว่าอย่าทำตัวเหมือนหงส์เลย เพราะห่านคือห่านและหงส์คือหงส์ แต่ห่านไม่ได้ฟัง
ทุกวันห่านจะมองตัวเองในกระจกน้ำและคิดว่าเขาเป็นหงส์ แต่ก็ไม่สามารถบินได้เหมือนหงส์ เขาพยายามบินแต่ไม่สำเร็จเสมอครั้ง แต่ห่านไม่ยอมรับความจริง และยังคงฝันในฝันของเขา
วันหนึ่ง มีเหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงทุกอย่าง เมื่อห่านพบหงส์ที่หน่วงเหนี่ยวบินมาใกล้ ห่านแสดงความประหลาดใจและคอยสังเกตพฤติกรรมของหงส์อย่างใกล้ชิด เขาเห็นว่าหงส์มีความสามารถในการบินอย่างลงตัวและโองการ แต่ห่านก็ยังคงไม่เชื่อว่ามันเป็นจริง
หงส์สนใจที่พฤติกรรมของห่านและสอบถามว่าทำไมเขาถึงพยายามบินอยู่ ห่านกล่าวว่าเขาต้องการเป็นหงส์ เพื่อมีความสามารถในการบินและความงดงามเหมือนกับหงส์ หงส์ทำใจเห็นความปรารถนาของห่านและกล่าวว่า “ความสำเร็จไม่ได้มาจากการเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เหมือนกับคนอื่น แต่มันมาจากการยอมรับตัวเองและใช้ความสามารถของตัวเองอย่างเต็มที่”
ด้วยคำแนะนำนี้ ห่านเริ่มเห็นค่าของตัวเองและเริ่มใช้ความสามารถของตัวเองให้เต็มที่ แทนที่จะต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นสิ่งที่เขาไม่เป็น และห่านก็เริ่มหันมาชื่นชมความสวยงามและคุณค่าของตัวเองที่มีอยู่แล้ว จนเขาพบว่าความสำเร็จและความสุขที่แท้จริงมีอยู่ในการเป็นตัวของตัวเองที่แท้จริง
