นิทานเรื่องสิงโตล่าเนื้อ

เมื่อครั้งนานมาแล้วในป่าสุดปลอดภัยแห่งแดนที่สมบูรณ์แบบมีสิงโตที่มีพระอาทิตย์เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของเขา

เมื่อครั้งนานมาแล้วในป่าสุดปลอดภัยแห่งแดนที่สมบูรณ์แบบมีสิงโตที่มีพระอาทิตย์เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของเขา ชื่อของเขาคือราชาลิงอุรุงทรงมากลุกโซ้ง เขามีขนสีทองอมแดงและดวงตาที่เปราะบาง นอนบนหินใต้ต้นไม้ใหญ่ที่สุดในป่าเขาเองเลือกเล่นเกมและสนุกสนานกับหมู่ลิงและสัตว์ป่าอื่น ๆ

หนึ่งวัน มีเหตุให้ราชาลิงอุรุงต้องออกจากบ้านไปเพื่อตามหาอาหาร เขาสัญญากับสิงโตที่จะกลับมาในเวลาที่กำหนด แต่วันนั้นผ่านไปโดยที่เขายังไม่กลับ และเวลากลางคืนมาถึงโรงเรือนของสิงโต นอนหายไป

หลังจากเช้าสิงโตตัดสินใจที่จะออกไปค้นหาเพื่อนของเขา ทั้งคืนและกลางวันเขาได้ท่องป่าให้มากมายและเหมือนจะเดินทางไปไกลมากขึ้น ท้ายที่สุดเขาพบหนึ่งหมู่เล็ก ๆ ของสัตว์ป่าที่ร้องไห้อยู่ และเขาได้ถามเกี่ยวกับเหตุผลที่ทำให้พวกเขาเศร้า หนึ่งในพวกเขาตอบกลับว่า “สิงโตล่าเนื้อไปแล้ว และเขาไม่กลับมา”

ฟังเสียงเหล่านี้ สิงโตรู้สึกสะดุดใจ และทันทีเขาทำสัญญากับสัตว์ป่าทุกคนว่าเขาจะไม่หยุดเรียกร้องที่จะค้นหาเพื่อนของเขาจนกว่าเขาจะพบเขา และถ้าเขาไม่พบเขา เขาจะประหารเพื่อนของเขา

ด้วยความมุ่งมั่นและความตั้งใจสุดท้ายที่สุด เขาพบราชาลิงอุรุงที่หลงทางและอยู่ในอันตรายจากละคริบครอบที่มืดมน ไม่ลังเลทันทีเขากระโดดเข้าไปในฝูงสัตว์ร้ายเพื่อช่วยเพื่อนของเขา ด้วยความกล้าหาญและความอัศจรรย์ของสิงโตเอง เขาสามารถทำให้ราชาลิงอุรุงหลุดพ้นจากความอันตรายได้

เมื่อกลับมาที่บ้านสิงโตถูกต้อนรับด้วยความยินดีและสิงโตก็กลับมาเป็นเพื่อนที่ดีกับทุกคนอีกครั้ง และทุกสัตว์ป่าได้เรียนรู้ถึงความสำคัญของการช่วยเหลือและการเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันอีกครั้ง

จากนั้น สิงโตล่าเนื้อและราชาลิงอุรุงกลับไปสนุกสนานด้วยกันในป่าสุดปลอดภัยอีกครั้ง และเรื่องราวเกิดขึ้นก็ถูกแพร่กระจายไปยังทั่วทุกมุมของป่าให้ทุกคนได้รับรู้ถึงความเชื่อมั่นและความเข้มแข็งในชาติชายของสิงโตล่าเนื้อ