นานมาแล้วในหมู่บ้านเล็กๆ อันสุขสบาย มีชายหนุ่มคนหนึ่งที่ชื่อว่าคิม คิมเป็นคนขี้เกียจที่สุดในหมู่บ้านนั้น ไม่ว่าจะเป็นงานใด ๆ เขาก็ไม่อยากที่จะทำ และเขามักจะหลบหนีงานไปอยู่ในที่ที่มืดมน และถ้าเขาจำเป็นต้องทำงาน มักจะทำอย่างไม่รอบคอบ
คิมมีฟาร์มเล็กๆ ที่เลี้ยงวัวไม่กี่ตัว แต่เขาไม่เคยให้วัวกินหญ้าเลย เขาคิดว่ามันเป็นเรื่องยุ่งยากและเสียเวลา แทนที่จะเอาหญ้าให้วัวกิน เขามักจะนั่งในที่ร่มเงาและดูวัวทำงาน
วัวทั้งหมดในฟาร์มของคิมก็เริ่มรู้สึกไม่พอใจต่อการที่ต้องหากินเอง พวกเขาตระหนักถึงความเป็นโชคร้ายของการมีเจ้าของที่ขี้เกียจอย่างคิม เพื่อให้คิมได้รับคำเตือน วัวแต่ละตัวเริ่มส่งเสียงแสดงความไม่พอใจออกไปให้คิมได้ยิน
แต่คิมก็ไม่สนใจแม้ว่าวัวจะโกรธหรือด่าเขาอย่างไร เขายังคงนั่งอยู่ใต้ที่ร่มเงาของต้นไม้อย่างเรียบร้อย
วันหนึ่งเมื่อคิมกำลังนอนอยู่ใต้ต้นไม้ เขาได้ยินเสียงของวัวทั้งหมดที่ร้องเพลงของความโกรธและความไม่พอใจ วัวแต่ละตัวกล่าวว่าถ้าคิมต้องการที่จะเป็นขี้เกียจอย่างนั้น เขาควรจะมาเป็นวัวแทน เพราะวัวก็สามารถหากินเองได้ดีกว่า
คิมรู้สึกตื่นเต้นเมื่อได้ยินคำพูดนั้น เขาเข้าใจความหมายของมันและรู้สึกเสียใจที่ได้ทำให้วัวโกรธ จึงเริ่มมีสมองเมื่อเขาเห็นว่าการเป็นคนขี้เกียจจริงๆ แล้วไม่ใช่เรื่องดีเสมอไป และเขาต้องการที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง
ตั้งแต่วันนั้นไป เขาเริ่มที่จะทำงานให้กับวัวและให้หญ้าให้พวกเขากินอย่างเสมอมากขึ้น และเขาก็เริ่มรับรู้ถึงความสุขที่มาพร้อมกับการทำงานอย่างหนักและการช่วยเหลือผู้อื่น
จากนั้น คิมกับวัวต่างก็มีชีวิตที่สุขสมบูรณ์ไปด้วยกัน และเรื่องราวเกี่ยวกับคนขี้เกียจกับวัวก็เป็นเรื่องเล่าที่น่าสนใจในหมู่บ้านนั้นๆ ที่จะถูกนำไปสู่กลางป่าของประสบการณ์และความเข้าใจในชีวิต
