นิทานเรื่องกวางหลงเงา

ในป่าใหญ่แห่งหนึ่ง มีกวางชื่อว่าเดช ซึ่งเป็นกวางหนุ่มที่มีหน้าตางามและมีสมบัติที่น่าภาคภูมิใจ

ในป่าใหญ่แห่งหนึ่ง มีกวางชื่อว่าเดช ซึ่งเป็นกวางหนุ่มที่มีหน้าตางามและมีสมบัติที่น่าภาคภูมิใจ แต่เดชมีความคิดเห็นที่ไม่สมดังกับรูปลักษณ์ของเขาเอง ในหนึ่งวันที่แดดแรงมาก เดชรู้สึกกระหึ่มใจและอยากจะดื่มน้ำจากบ่อที่อยู่ใกล้ๆ กลางป่า

เมื่อเดชเดินไปหาน้ำ แสงแดดส่องลงมาและสร้างเงาของเขาบนพื้นด้านหน้าบ่อ พอเดชก้มลงเพื่อดื่มน้ำ เขาก็ได้สังเกตเห็นเงาของตัวเอง แต่สิ่งที่เขาเห็นทำให้เขาตกใจมาก เขารู้สึกว่าเงาของเขาดูไม่เหมือนกับตัวเองจริงๆ มันดูเป็นรูปทรงและขนาดที่แปลกประหลาด

เดชคิดว่าเขาไม่เคยเห็นเงาของตัวเองมาก่อน และเขาไม่ชอบรูปทรงของเงานั้นเลย ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจและกลัวว่าผู้อื่นอาจจะดูเห็นเงานั้นและหัวเราะเยาะเขา

แต่เมื่อเดชพยายามหลบหนีเงาของตัวเองโดยก้าวขึ้นจากบ่อ แสงแดดก็เปลี่ยนทิศทางและเงาของเขาก็หายไป นั่นเป็นการเรียนรู้ใหม่ๆ สำหรับเดช เขาเรียนรู้ว่าเงาไม่ใช่สิ่งที่เป็นความจริง และไม่ควรทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจ

เดชเริ่มเรียนรู้ที่จะชื่นชมสิ่งที่ดีในตัวเขาเองและไม่ให้เพื่อนร่ำรวยหรือเงาส่องที่ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจเข้ามา แทนที่จะเลือกที่จะพึ่งพาความรู้สึกที่มีค่ามากกว่านั้น เดชเริ่มเชื่อมั่นในตัวเองและความสวยงามของตัวเองที่แตกต่างออกไป และกลับไปสนุกกับการเดินทางในป่าอีกครั้ง โดยไม่มีความกังวลเกี่ยวกับเงาใดๆ ที่อาจจะปรากฏขึ้นอีกครั้ง