อลิตตา มีเรื่องเล่า

ถาองุ่นและองุ่นบนต้นเริ่มพูดคุยกับแพะเดียว พวกเขาทำให้แพะเดียวเข้าใจว่ามันไม่ต้องการที่จะทำให้มันเหนื่อยเพื่อไปกระโดดถึงองุ่น

ขนมปังเป็นเพื่อนที่เชื่อมต่อกันด้วยความอบอุ่น ทุกวันพวกเขาจะไปกับกันทั่วป่า เล่นสนุก และแบ่งปันความสุขในทุกตอนเวลา

คุณพรนำงูไปยังบ้านของเขาและดูแลเอาใจใส่ มีหมอนายแพทย์ที่ช่วยรักษาและตรวจสอบสภาพของงู เพียงไม่กี่วันเท่านั้น งูได้เริ่มหายจากบาดเจ็บของตัวเอง

เรื่องราวทั้งหมดได้ถูกทรงติดตามและสังเกตด้วย "หีบสมบัติแห่งแสงทอง" ที่เก็บรวบพลังสิ่งมีชีวิตทั้งหมด มันตระหนักถึงความพยายามและความตั้งใจของทุกสัตว์ที่มีใจรักชีวิตที่อยู่ในป่านี้

ไก่คลุกรู้สึกแย่มากเมื่อได้ยินเสียงเย้าแหย่ของหมาดี๊ทุกวัน มันทำให้ไก่รู้สึกว่าตนเองไม่สมควรจะเป็นไก่ที่มีค่าต่ำในหมู่บ้านนี้ จึงทำให้คลุกหนีออกไปในป่าแห่งนี้ เพื่อหลีกเลี่ยงการโมโหจากหมาดี๊

ในหนึ่งบึงสงบสุขนอน มีอึ่งอ่างน้ำใสๆ ที่ริมบึง น้ำในอึ่งนั้นสะท้อนแสงแดดและปรากฏให้เห็นภาพวัวแก่นมาอยู่ในท้องน้ำอย่างน่าเรียกยิ่ง

ด้นไม่เหมือนหมาทั่วไป เขาชอบที่จะนำหางด้วนของเขาไปช่วยผู้คนในหมู่บ้าน ทุกคนรู้จักด้นว่าเขาคือหมาที่เป็นมิตรและมีน้ำใจต่อทุกคน

นกกระสาเกิดความสงสัยและไม่พอใจต่อท่าทางแปลก ๆ ของจิ๋ว ทั้งหลายจึงตัดสินใจรวมพลังกันเพื่อไล่จิกสุนัขจิ้งจอกที่กำลังแกล้งกันอยู่นั่นเอง

นานมาแล้วในหมู่บ้านที่เงียบสงบอันสงบเสงี่ยมนี้ มีวัวที่ชื่อ "วัวพี" วัวตัวนี้มีขี้เกียจมากที่สุดในฟาร์มนี้ ไม่ว่าจะเป็นการหายใจหรือการเคลื่อนไหวอย่างไร

มีวันหนึ่งลิโอเสนอท้าทายเต่าต้าที่จะแข่งขันวิ่ง ทุกคนในป่ามีความตื่นเต้นและรอคอยดูกัน เต่าต้าไม่เคยมีประสบการณ์ในการแข่งขันมาก่อน แต่เขาตกลงที่จะลองท้าทายลิโอ

วันหนึ่ง ลาหวานได้พบกับตั๊กแตน ที่เป็นตั๊กแตนที่ชอบที่จะพูดจาตลกๆ และชอบหัวเราะอยู่ตลอดเวลา ลาหวานและตั๊กแตนได้กลายเป็นเพื่อนกันทันที

นานมาแล้วในป่าหนาว มีมดตัวหนึ่งชื่อ "มดน้อย" ที่มีความสามารถในการสะสมอาหารมากมาย มันเป็นมดที่ฉลาดและรอบรู้เรื่องการจัดการทรัพยากรในป่าอย่างดี